درد دل های مادرانه
پسر گلم الان که می نویسم شما ٣٦ روزته و بعد کلی گریه و بی قراری تو بغل مامانی خوابیدی و من جرات نمی کنم شمارو تو تختت بزارم که مبادا بیدار نشی. گل قشنگم اون همه صبر و شکیبایی رو چجوری توی این چند روز از دست دادی نمی دونم. چند روزه داری اون روی سکه رو هم به ما نشون می دی دو بار اخر شب گریه های خیلی بدی کردی و کلی من و بابایی رو ترسوندی امروزم که به هیچ صراطی مستقیم نبودی تا بالاخره خوابیدی. گلکم وقتی اینجوری گریه می کنی و با هیچ چیزی آروم نمی شی احساس ناتوانی و بی لیاقتی می کنم فکر می کنم توانایی مراقبت از شما رو ندارم و تو دلم به خودم لعنت می فرستم که چرا باعث آزارت شدم. وقتی گریه می کنی و با روشن شدن سشوار اروم میشی و یه آه میکشی و به فکر ...
نویسنده :
مامان و بابا
18:27