تولد 3 ماهگی گل پسرم

گل قشنگم ٣ ماهه شدنت مبارک. انشاله که ١٢٠ ساله بشی.

پسرک گلم روزها پشت سر هم به سرعت می گذرند و هر روز تو بزرگتر و بی نیازتر می شوی و من به تو وابسته تر. الان دیگه واقعا بزرگ مرد کوچکی هستی در کنار من. توی این ٣ ماه تغییرات زیادی رو در شما به چشم دیدم روزی که قدم به این دنیا گذاشتی  موجود کوچولو و بی دفاعی رو در مقابلم گذاشتن که تنها کاری که بلد بود گریه بود و بس تنها صدایی که از دهان کوچک و زیبایش خارج می شد فقط و فقط صدای گریه بود اما دلنشین . حداقل برای من. اما امروز از اون دهان کوچولو و زیبا صداهایی بس دلنشین تر می شنوم صدای خنده های زیبایت و کلامت که با من حرف می زنی. به خیال خودت و در دنیای کوچکت. من نیز با کمال میل به حرفایت گوش کرده و همه آنها را تصدیق می کنم و تو متعجب به من خیره می شوی شاید با خودت می گویی چطور حرف مرا می فهمد. گل مادر من حرفهایت را از عمق چشمان زیبایت می فهمم این چشمانت هستن که با من سخن می گویند....چشمانی که روز های نخست چیزی را درست نمی دید و برایش قابل تشخیص نبود اما امروز با همان چشمان که فروغ زندگی در آن می درخشد با من سخن می گویی و مرا دنبال می کنی که مبادا لحظه ای از تیر رس نگاهت خارج شوم . عزیزکم به دستهایت نگاه می کنم دستانی که روز های نخست فقط هنگام گریه تکان داده می شد آن هم بی اختیار اما اکنون به طور کاملا ارادی با دستانت دست مرا لمس می کنی و گاهی صورتم را و مرا غرق در لذت و غرور می کنی اینجاست که من بلند فریاد می زنم من یک مادرم و فرزندم از بودن من غرق در شادیست. بسیار زیباست و بهترین حس دنیاست. به پاهای کوچکت نگاه می کنم که روز های اول آرام در امتداد بدنت قرار داشت و امروز لحظه ای قرار ندارد یا در حال بازی کردن با پاهای کوچکت هستی یا لگد زدن به سینه من وقتی روی تو خم شده تا نوازشت کنم و یا با اصرار و گریه خودت که میل به ایستادن روی پاهایت داری بصورت ایستاده روی دوپا هستی. روزی انقدر بزرگ می شوی که با همین پاهای زیبا رفته و مرا تنها می گذاری آن روز است که همه چیز برعکس می شود من با چشمان بی فروغم چشم به راهت می شوم تا بیایی و با دستان چروکیده و بی جانم دست و صورتت را نوازش کنم. بزرگ مرد کوچکم کوروش عزیزم دوستت دارم با تمام وجودم و دعای هر روز و هر شب من در زندگی سلامت و سعادت و خوشبختی توست عزیزترین من.

عشق یعنی این